Ανασκόπηση από τον Ed Sizemore
Ο Akito Takagi είναι 14 ετών και ονειρεύεται να είναι συγγραφέας manga. Ωστόσο, δεν είναι καλός καλλιτέχνης, οπότε χρειάζεται ένα ως συνεργάτη. Ο Moritaka Mashiro είναι συμμαθητής του Akito και ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης. Ήθελε να είναι καλλιτέχνης manga μέχρι που είδε τον θείο του να δουλεύει τον εαυτό του σε θάνατο σε αυτή τη δουλειά. Μετά από πολλή συστροφή του βραχίονα, ο Akito πείθει τον Moritaka να τον συνοδεύσει. Μαζί, επιδιώκουν να γίνουν επιτυχημένοι δημιουργοί manga (που ονομάζονται Mangaka).
Ο Bakuman είναι μια τυχαία απελευθέρωση για το Viz. Τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, δηλαδή και 35 άλλοι εκδότες σχημάτισαν έναν συνασπισμό για την καταπολέμηση του προβλήματος των σαρών. Μόλις αυτή την εβδομάδα, ο συγγραφέας Manga Yana Toboso (Black Butler) μίλησε ενάντια σε παράνομες λήψεις manga και anime. Μέρος του επιχειρήματος που περιβάλλει τις σαρώσεις είναι μια συζήτηση για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το Mangaka. Έχει γίνει οδυνηρά προφανές ότι υπάρχει ένα μέρος του manga fandom που δεν γνωρίζει πώς λειτουργεί το ιαπωνικό σύστημα δημοσίευσης ή τι είναι πραγματικά να είναι ένα mangaka. Τώρα το Viz έχει μια σειρά που ισχυρίζεται ότι λέει την αλήθεια για το πώς δημιουργείται το manga και το Life Mangaka Live.
Η πρώτη σελίδα του βιβλίου αναφέρει τον Obata, “Δεν υπάρχει φαντασία σε αυτή τη σειρά, οπότε αισθάνομαι λίγο νευρικός γι ‘αυτό”. Ας είμαστε ειλικρινείς, αυτό δεν είναι απολύτως αληθές. Λίγοι, αν υπάρχουν, το Mangaka αρχίζει με το να του δοθεί ένα στούντιο χωρίς ενοίκια, όλα τα απαραίτητα προμήθειες και εξοπλισμός, και μια εκτεταμένη βιβλιοθήκη manga και υλικό αναφοράς. Ο Akito και ο Moritaka ξεκινούν πολύ μπροστά από το μέσο mangaka. Αυτή η συσκευή οικόπεδο μας παίρνει παρελθόν πρέπει να δούμε το νεοσύστατο mangaka μας σιγά-σιγά συσσωρεύει προμήθειες και ικετεύοντας τους γονείς τους για στυλό, οθόνες, χαρτί, μελάνι κλπ. στο να είσαι mangaka.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει αρκετός ρεαλισμός στη σειρά. Στην αρχή, ο Moritaka ενημερώνει το Akito ότι μόνο ένας στους εκατό χιλιάδες θα είναι ποτέ ένας «επιτυχημένος» δημιουργός manga. Με επιτυχή, ο Moritako υπονοεί ένα mangaka που είναι εντελώς απαλλαγμένο από οικονομική ανησυχία. Πολλοί καλλιτέχνες και συγγραφείς ζουν paycheck στο paycheck, όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, και αυτό είναι μόνο αν έχουν μια σειρά που δημοσιεύεται σήμερα. Ενώ βάζουν μια σειρά, δεν πληρώνονται. Ακόμα κι αν ένα mangaka έχει μια επιτυχημένη σειρά manga που υιοθετείται σε ένα επιτυχημένο anime, δεν θα κάνει αρκετά χρήματα για να διαρκέσει μια ζωή.
Σε αυτό το σημείο, η Ohba και η Obata αναφέρονται στην επιτυχημένη τους σειρά Death Series. Ο Ohba αναφέρει τον εαυτό του λέγοντας ότι τα χρήματα από το θάνατο σημείωμα θα τον διαρκέσουν μόνο πέντε χρόνια. Αυτό είναι ένα απογοητευτικό γεγονός όταν θεωρείτε ότι το Death Note ήταν ένα επιτυχημένο manga που προσαρμόστηκε σε ένα επιτυχημένο anime, είχε τρεις ταινίες ζωντανής δράσης, έχει μια σειρά από ελαφριά μυθιστορήματα, είχε τρία βιντεοπαιχνίδια, καθώς και η Viz ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει Νέα deluxe έκδοση του manga. Και ας μην ξεχνάμε όλες τις πωλήσεις εμπορευμάτων. Ακόμη και ένα παγκόσμιο μπεστ σέλερ όπως το Death Note δεν αποτελεί εγγύηση για οικονομική ασφάλεια.
Ohba και Obtata δίνουν επίσης πραγματικά μαθήματα στη βιοτεχνία της δημιουργίας ενός manga. Επειδή ο Moitako έμαθε πολύ να βλέπει το έργο του θείου του, χρησιμεύει ως μέντορας του Akito. Μέσα από το tutorage του Moitako μαθαίνουμε: η διαφορά μεταξύ της χρήσης μιας μύτης G-Pen και μιας NIB Kabura, τι είναι ο πίνακας storyboard, ποιος είναι ο ρόλος ενός συντάκτη, ότι δεν είναι όλοι οι επεξεργαστές, κλπ. Ανακαλύπτουμε ότι υπάρχουν διάφορα οπτικά βιβλία αναφοράς Διατίθεται στους καλλιτέχνες για τη δημιουργία υποβάθρου όπως εσωτερικούς χώρους γραφείου, σκηνές δρόμου και δάση. Η δημιουργία επαγγελματικής ποιότητας manga είναι μια πολύπλοκη και απαιτητική επιχείρηση. Το να είναι επιτυχής συνεπάγεται ότι η τοποθέτηση σε πολύ περισσότερο από 40 ώρες την εβδομάδα.
Ο Bakuman δημοσιεύεται σε εβδομαδιαίο περιοδικό Shonen Jump και αισθάνεται ότι η Ohba και η Obata προσπαθούν να χωρέσουν μια σειρά φέτα της ζωής στη φόρμουλα Shonen Jump. Οι πρωταγωνιστές μας είναι νέοι άνδρες με καταπληκτικές δυνατότητες που επιδιώκουν να κατακτήσουν τον κόσμο του manga. Πριν από αυτούς είναι πολλά εμπόδια που θα πρέπει να ξεπεράσουν. Κάθε πρόκληση θα τους αναγκάσει να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους και να επιτύχουν ένα νέο επίπεδο κυριαρχίας. Αρχίζει να ακούγεται οικείο; Το plotline θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει το Dragonball, το Bleach ή το Naruto. Το πρόβλημα είναι ότι οι συγγραφείς προσπαθούν να δημιουργήσουν μια συναρπαστική ιστορία για το tedium της ύπαρξης ενός mangaka. Δυστυχώς, αυτό απομακρύνεται από την αίσθηση του ρεαλισμού που ήθελαν να δημιουργήσουν. Κάνει τα γεγονότα της σειράς να αισθάνονται overhyped, όπως ένα infomercial που προσπαθεί πάρα πολύ σκληρά για να σας πουλήσει ένα άλλο παιχνίδι κουζίνας που αλλάζει τη ζωή.
Υπάρχει επίσης το μικρό θέμα της συζήτησης τεσσάρων σελίδων του Akito για δύο από τους συμμαθητές του. Ο Akito εκφράζει τη συμβατική κατανόηση των γυναικών και τους κοινωνικούς τους ρόλους στην ιαπωνική κοινωνία. Βασικά, πιστεύει ότι οι γυναίκες πρέπει να επιδιώκουν να είναι συζύγους και μητέρες. Χρησιμοποιεί αυτό το φακό για να αξιολογήσει τα κίνητρα των συμμαθητών του. Περιττό να πούμε ότι αυτό δεν θα καθίσει καλά με γυναίκες Αμερικανούς αναγνώστες.
Ωστόσο, δυσκολεύομαι να πάρω σοβαρά το Akito. Πρώτον, είναι μόνο 14. Καταλαβαίνω ότι οι συγγραφείς που γράφουν το manga είναι ενήλικες, αλλά βάζουν αυτές τις λέξειςnull